Akdeniz Sağlık

sağlık idarecileri için önemli görünen bir çok konuya değinmeye ve bilgi toparlamaya çalışmışsınız. Çalışmalarınız için şimdiden teşekkür ederim, Trakyadan sizlere katkıda bulunmaya çalışacağım. iyi çalışmalar

değerli arkadaşım
katkına teşekkür. TÜRKİYE sağlık sistemini yön vermek, çözüm aramak, bilg, tecrübe birikimimizi kullanmak adına tüm sağlık yöneticilerini bu organizasyonda görmeyi diliyoruz.Değerli halkımızında desteği arkamızda olursa ne mutlu bize selamlar katkınızı bekliyoruz

Yaşamı madem çözemiyoruz, 'Keyifli keder' diyelim adına.

Bana sorarsanız ben halimden çok memnunum.Hayatımın en mutlu günlerini geçiriyorum. çünkü gelecek ile ilgili hiçbir planım yok. ne bir evim, ne bir aşkım, ne de yeni bir kitap projem.
Bakalım rüzgar yarın nereden esecek?
Poyrazsa güneye inerim, lodos sa kuzeye. Esmezse de burası geceyi geçirmek için hiç de fena bir yer değil der geçerim.
Ben, aslında çalıştığım işyerinde Nitzche ve Ömer Hayyam'ı anlayabilen tek çocuğum.Ama maalesef,başarının ölçüsü bu adamları anlamaktan değil her üç yılda bir yeni şeyler başarmaktan geçiyor.Anketinize katılıp ta halinden memnun olmayanlar, o başarıyı sağlayamamış beceriksiz tiplerdir.Bu sebeple yaptığınız anketten olumsuz sonuçlar çıkarsa üzülmeye gerek yok.
Madem çözemiyoruz yaşamı, keyifli keder diyelim adına.Kendimizi bırakalım zamanın zamanın akıp gidişine.Önümüze hedefler koyup,sonradan üzülmemize hiç gerek yok.

Şakir bunlarda geçer birgün mutlaka güneş seni gösteriri

MEMURLARIN HAS'I

Ş,ol aadh'nin has memurları
A,nlar hem Nitzche'yi hem Hayyam'ı
K,alsada tonlarca dosyayla başbaşa
İ,nlemez altında, bitirir onları
R,enklendirir ölü geçen zamanları...

Kaleminize sağlık Şakir memnun olacak

Nitzche ve Ömer Hayyam ile ilgilenmek maalesef biz memurlara çok uzak bir durum.Oysa işyerinden izin alıp romanlarını yazan büyük Rus yazarı Vasilyeviç Gogol da sıradan bir memurdur.Ülkemizde memur kavramı çok dar kalıplar içersine hapsolmuştur.Her ne kadar ellerinde sefertası ile dolaşıp, daktilo kolluğu ile çalışan eski tip memurlar tarih olsalar da bu müzmin adamların bazı alışkanlıkları nesiller güderek günümüz memurlarına sirayet etmiştir.Devletin en büyük iş kapısı olarak göründüğü ülkemizde,memurluk yeteneksiz insanların bir sığınma limanı haline gelmiştir.Kurumlarda hergün aynısı tekrarlanan işler,kısıtlı gelirler,ev-iş arasına hapsolmuş yaşamlar bu insanları aynılaştırmıştır.Öyle ki giyimleri,bakışları,duruşları,yaşayışları tamamen birbirlerine benzemiştir.Yaşanacak yılların bile önceden belli olduğu,Konya ovası misali dümdüz,heyecansız,insana özgü sarsılmalara,savrulmalara yer olmayan,aykırı düşünüşlerin yaşayışların ayıp sayıldığı,birbirinin kopyası günleri yaşayıp sonrasında da emekli olup bir kenara atılır memurlar.
Hangi mevkii de olurlar sa olsunlar çalışma yaşamları boyunca kral Demokles’in kılıcı gibi başlarında sallanan amir korkusu,bu insanları yaşamın tüm alanlarında korkak bir hale getirmiştir.Öyle ki bu korku, onların zorluklarla baş etme güçlerini tamamen kırmış,böylece de ortaya pasif,pinpirikli bir insan modeli ortaya çıkmıştır. En büyük korkuları haksızlığı uğramaktadır.En basit çözülebilecek sorunlarda bile haksızlığa uğradıklarını düşünerek hemen savunmaya geçerler.Çalıştıkları işyerinde problemli bir dosya ortaya çıkınca,pimi çekilmiş el bombası misali bütün ilgili servisleri dolaşır.Sonunda dosya aklı havada bir memurun üzerinde patlar.Aslında bu zor durumlar, memurların bekli de yaşamlarındaki ender heyecanlardan biridir.Çünkü herkes kendini kurtarma derdindedir.Kendisini kurtaran da köşesine çekilip bombanın patlayacağı arkadaşını büyük bir zevkle beklemeye başlamıştır.Bir problem sonucu sorumlu aranırken,Cüneyt Arkın filmlerine özgü ‘Hepimiz Kara Muratız’ tarzı bir duruşun görülebileceği son yer kamu memurluğudur.
Memur yaşamlarındaki bu tekdüzelik ve korkaklığın faturaları, emekliliğin başlarında tokat gibi yüzlerinde patlar.Devletin sığınmacı kanatlarından çıkıp vahşi liberal ekonomide memur zihniyeti ile iş kurmaya çalışanların büyük çoğunluğu çuvallamaya mahkumdur.Ellerindeki emekli tazminatını da kaybedip aklını oynatanlara da sıklıkla rastlanır.Artık insanların kendisine BEY dediği günlerde çok gerilerde kalmıştır.Kendisine BEY diyenlerin artık onunla bir işi kalmamıştır.Traşını olup,kravatını takıp parklarda dolaşan emekli memurlar aslında bir hüzün abideleridir.
İşin özü,ülkemize özgü memurluğun gözden geçirilme vakti çoktan gelmiştir.Siyasal iktidarların yandaşlarını,hiç ihtiyacı olmayan kurumlara fütürsuzca yerleştirdiği günler çok şükür gerilerde kaldı.Ancak ülkemizde memurluk halen sığınılacak bir liman olarak görülmeye devam edilmektedir.Bu ülke insanları yeteneklerine uygun olarak meslek sahibi edilip bu mesleklerle ilgili iş alanları sağlanıp girişimciliğin önündeki engeller kaldırıl sa memurluğun da kendine ait bir kimliği bulabilme yolunda ilerleyeceğini aksi halde yeni dünya düzeninde sığınmacı,üretmeyen bu insanlara hiç yer olmayacağını düşünüyorum.

Memnunum; çünkü beni seven ailem arkadaşlarım ve oğlum var.
Memnun değilim; çünkü Hacettepe Üniversitesi Sağlık İdaresini bölümünü okuyup idareci olamadım. O da yetmedi İşletme Mastırı yaptım tezimde SSK hastanelerinin birgün Sağlık Bakanlığına devredilerek hepsinin özelleşeceğini savundum ve haklı çıktım. Çünkü gidiş özelleşmeye doğrudur. Ve sonuç olarak bu benim beceriksizliğimden kaynaklanmıyor sadece desteksizliğimden kaynaklanıyor diye düşünüyorum. Çünkü Müdür Yardımcısı olan arkadaşlarım benden daha üstün değiller. Sadece arkalarında destekleyenleri var.
Memnun değilim; çünkü fatura servisinde pasif durumda çalışıyorum. Ya da ben öyle hissediyorum. Rahat memur olmak istemiyorum. Aktif olmak istiyorum. Ama artık emekliliğime 4 yıl kalmış öğrendiklerimi hala kullanamadım. ÜZGÜNÜM... Bu nedenlerden dolayı memnun değilim...

27 yıl bir kamu bankası nın dış işlemler bölge şubesi nden müdür yardımcısı olarak 1/4 den 1994 yılında emekli oldum.Halen elime 1080 tl emekli aylığı geçmektedir.Bizlere ne yazıkki ek gösterge verilmemekte biz yöneticiler idaremiz altında çalışan personelle emekli olduğumuzda aynı maaşı almaktayız.Bizler yıllarca Kendi yaptığımız hataların sonucuna katlanırken yıllarca idaremiz altında çalışan memurun yaptığı hataların faturalarıda ödemek zorunda bırakıldık. BANKA müfettişlerine mahkemlere savunmalar vererek.Acaba bugün nasıl bir riskli olayla karşılaşacagım diye sabahlara kadar uyumadan korku ile geçen yılların bedeli demek buydu.NİÇİN BİZLERE BU KADAR RİSK VERİLİRKEN SONRADA SENİN MEMURDAN BİR FARKIN YOK DENİLİYOR ANCAK ŞUBEMÜDÜRLERİNE AYRICALIK TANINIYOR BU HAKTAN ONLAR YARARLANDIRILIYOR.Bu adaletmidir soruyorum?Şube müdürü sorumluluk taşıyorda müdür yardımcıları yönettikleri şubenin sorumluluğunu taşımıyorlarmı? Ayrıca MEMUR EMEKLİLERİ MAAŞLARI ARASINDADA ÇOK BÜYÜK FARK VAR.GAZETELERDE MEMUR EMEKLİLERİNİN ALACAĞI MAAŞ ZAMLARI GÖSTERİLİRKEN NE YAZIKKİ BİZLERİNKİ LİSTEDE YOK.Zamları gören vadandaşımız hepimizi böyle maaş alıyoruz kanısına varacak.Halbuki en düşük emekli memur maaşı ile aramızda sadece 250-300tl fark var hatta maaşı düşük dediğimiz ssk emekli aylıkları ilede kayda değer bir fark yok.Öyle ssk emeklisi varki çevremizda bir gün işe gitmemiş evinde istirahat ederken yata kalka 5000 işgünü sigorta primi ödemiş dört vasıta ile işe gidip dört vasıta ile evine geçe yarısı dönmemiş sabahın ayazını karını yağmurunu isini lodosunu poyrazını yaşamamış onunda aldığı emeklimaaşı ne yazıkki benimkinden 250-300 lira eksik.27 YIL BU DEVLETE BİR FİİL ÖZVERİ İLE GEÇELİ GÜNDÜZLÜ MESAİ SAATLERİ GÖZETMEKSİZİN ÇALIŞIYORSUN DEVLET BUNA NASIL KARŞILIK VERİYOR BİZLERİ ÖĞRETMEN KAMU KURULUŞLARINDAN EMEKLİ OLM,

değerli arkadaşlarımız türkiye'de sigortacılık sektöründe merak ettiğiniz ve bilmediğiniz konular hakkında birikimlerinizi tasarruflara dönüştürmek için devlet güvencesi altında sigortacılık ile ilgili bilgi almak için bize ulaşabilirsiniz (ERGOEMEKLİLİK HAYAT,ALLİANZ)tel:02422413042 GRUP AKDENİZ SİGORTA