TBMM Sağlık Komisyonu Başkanlığına
Ankara
Sağlık Bakanlığınca hazırlanan Tam Gün Yasa Tasarısı Başbakanlığa sunulduğu ve Meclise sevk edilerek ilgili komisyonda görüşülmekte olduğu bilinmektedir. Esasen bahse konu Kanun Tasarısı, yeni bir mevzuat düzenlemesi olmayıp, mevcut bazı kanunların bir takım maddelerinde değişiklik yapılması yönünde hazırlanmış bir kanun tasarısı olarak dikkati çekmektedir.
Tasarının Bakanlık hastanelerinin yanı sıra TSK ve üniversitelerde çalışan tabip ve personeli kapsaması, Sağlık Bakanlığının asli görevlerinden olan, sağlık hizmetlerinin tek elden planlanıp yürütülmesi ilkesinin, sağlık personeline yönelik uygulama biçimi bulması bakımından memnuniyet vericidir. Arzu edilen, Sağlık Bakanlığının kendisine yasa ile verilen, ülke sağlık otoritesi olma yetkisini, sağlığın her alanına yansıtması ve kendisini hissettirmesidir. Tasarıyı incelediğimizde ana hedefin, kısmi zamanlı çalışma sisteminden tam gün çalışma sistemine geçilmesi ve kamu sağlık hizmetlerinde çalışan personelin mali ve özlük haklarında bazı iyileştirmeler yapılarak kamuda istihdamın talep edilebilir hale getirilmesi olduğu anlaşılmaktadır. Malpraktis uygulamaları çerçevesinde sağlık personelini koruyucu düzenlemelere Tasarıda yer verilmesi, nöbet hizmetlerine ilişkin ödemelerin kanunla disiplin altına alınması ve benzeri düzenlemeler, ayrıca memnuniyet verici bulunmuştur.
Ancak Sağlık Bakanlığı, bundan önceki düzenlemeleri ve uygulamalarında olduğu gibi, sağlık hizmetlerinin bir ekip hizmeti olduğunu, kamu sağlık hizmetlerinin sadece hekimlerle verilemeyeceğini, kamu sağlık hizmetlerinde hekimlerin yanında idari, teknik ve mali personelin de çalışmakta olduğunu ve bu ekip üyelerinden birinin eksikliği halinde sağlık hizmetlerinin sunulamayacağını, göz ardı etmiş gözükmektedir. Sağlık hizmet sunumunda sadece hekim odaklı uygulamaların bu güne kadar arzu edilen sonucu ve beklenen faydayı sağlayamadığı bilinmektedir. Bu bağlamda, sağlık çalışanları arasında hakkaniyetinin sağlanabilmesi adına aşağıdaki saptamaların tekrar dikkate alınmasında fayda görülmektedir. Şöyle ki;
Tasarının, hastane çalışanlarına ek ödeme verilmesine esas teşkil eden oranları düzenleyen 1’ inci Maddesinde; idari sağlık müdür yardımcıları, hastane müdürü ve eczacılara % 250, başhemşireye % 200 diğer personele ise %150 oranında ek ödeme ön görülmektedir.
Şube Müdürlerine ve Hastane Müdür Yardımcılarına da en az % 200 oranında ek ödeme yapılmasının şube müdürleri ve hastane müdür yardımcılarının yürütmekte oldukları görevleri ile ilgili olarak yüklendikleri sorumlulukları karşılığında öngörülen % 150 lik ek ödeme oranının hakkaniyetli olmadığı düşünülmektedir.
Ayrıca 250 yatağın üzerinde yatak kapasitesi bulunan hastaneler ile eğitim ve araştırma hastanelerinde görevli başhekim ve hastane müdürlerine % 50 oranında ek puan ilave edilebilir.
Tasarının aynı maddesinde sayılan, çalışma şartları ve görev zorluğu bakımından riskli hizmet birimleri olarak addedilen birimler sadece tıbbi bölümlerden ibaret kalmıştır. Halbuki, idari ve mali hizmetlerin yürütüldüğü; satın alma komisyonu, muayene ve kabul komisyonu, gelir gerçekleştirme görevlisi, gider gerçekleştirme görevlisi, maaş mutemeti, taşınır kayıt kontrol yetkilileri ve muhasebe sorumlularının görev yaptığı birimler; iş yoğunluğu, stres ve mali sorumluluk riskleri bakımından değerlendirilerek riskli birimler kapsamına alınması ve bu birimlerde görev yapan personel için % 50 ek puan ilavesi yapılması uygun olacaktır. Zira bu birimlerde ki personelin sıklıkla hukuki ve maddi cezalar ve zimmetten kaynaklanan maddi tazmin ödemeleriyle karşı karşıya kaldığı ve dolayısıyla buralarda personel temini ve istihdamında sıkıntılar bulunduğu bilinmektedir.
Tasarının 3’ üncü maddesinde yer alan; üniversite ve eğitim ve araştırma hastanelerinde başmüdüre % 250 başhemşire ve hastane müdürlerine % 200 Diğer Personele %150 oranında ek ödeme öngörülmesi hakkaniyeti sağlayamayacak gibi görünmektedir.
Bu nedenle başmüdüre verilecek ek ödeme oranının % 300’e, hastane müdürlerine verilecek oranın % 250 ye, hastane müdür yardımcılarına ise % 200 oranında ek ödeme verilmesi yönünde düzenleme yapılması adil bir yaklaşım olacaktır.
Ülkemizin sağlık sistemine olumlu katkılar sağlayacağını ve sağlık hizmet sunumu uygulamalarında sıklıkla karşılaşılan bazı sorun ve aksaklıklara kısmen de olsa çözüm getireceği düşünülen Kanun Tasarısının gerekli düzenlemeler yapıldıktan sonra en kısa sürede yasalaşması ve yürürlüğe konulması temennisi ile ülkemiz için iyi sonuçlar vermesini diliyoruz.
Adres ad Soyad