Akdeniz Sağlık

SİVİL SAVUNMA KANUNU (1)

Kanun Numarası : 7126
Kabul Tarihi : 9/6/1958
Yayımlandığı R.Gazete : Tarih : 13/6/1958 Sayı : 9931
Yayımlandığı Düstur : Tertip : 3 Cilt : 39 Sayfa : 1098
*
* *

Bu Kanun ile ilgili tüzükler için, "Tüzükler Külliyatı"nın kanunlara
göre düzenlenen nümerik fihristine bakınız.

*
* *
Bu Kanun ile ilgili olarak Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe giren
“Yönetmelikler Külliyatı”nın Kanuna göre düzenlenen nümerik
fihristime bakınız.

BİRİNCİ BÖLÜM
Umumi Hükümler

Sivil Savunmanın tarifi ve şümulü:
Madde 1 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Sivil Savunma: düşman taarruzlarına tabii afetlere ve büyük yangınları karşı halkın can ve mal kaybının asgari hadde indirilmesi, hayati ehemmiyeti haiz her türlü resmi ve hususi tesis ve teşekküllerin korunması ve faaliyetlerinin idamesi için acil tamir ve ıslahı, savunma gayretlerinin sivil halk tarafından azami surette desteklenmesi ve cephe gerisi maneviyatının muhafazası maksadiyle alınacak her türlü silahsız koruyucu ve kurtarıcı tedbir ve faaliyetleri ihtiva eder.
Madde 2 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Hayati ehemmiyet ve hususiyetlerinden dolayı düşman taarruzlarına bilhassa hedef olabilecek şehir, kasaba ve mevkilerle tesisler ve tabii afetlerin tehditlerine maruz kalması muhtemel mahallere "Hassas bölge" denir. Buraları öncelikle sivil savunma mecburiyet ve mükellefiyetine tabi tutulur.
Madde 3 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Tabii afet sahaları haricinde kalan hassas bölgeler Milli Güvenlik Kurulunca tabii afetlere maruz kalması muhtemel bölgeler ise 7269 sayılı kanunun 2 nci maddesine göre tesbit ve ilan olunur.
Hassas bölgelerde sivil savunmayı taşkilatlandırmaktan ve sivil savunmanın eğitim, idare ve umumi kontrolundan ve mükelleflerin hizmete çağrılmasından İçişleri Bakanı sorumludur. Bu işlerin maksada uygun şekilde planlanmasını, tatbikını ve hassas bölgeler arasındaki iş birliği ve yardımlaşmayı temin için İçişleri Bakanlığına bağlı ve Bakana karşı sorumlu bir Sivil Savunma Genel Müdürlüğü kurulur.
——————————
(1) 8/10/1999 tarih ve 586 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 1 inci maddesi ile Kanunun adı "Sivil Savunma Kanunu" olarak, 5 inci maddesi ile de bu Kanunda geçen; "Dahiliye Vekaleti" ibaresi "İçişleri Bakanlığı" olarak "Sivil Müdafaa" ibaresi "Sivil Savunma" olarak, "Sivil Savunma İdaresi Başkanlığı" ibaresi "Sivil Savunma Genel Müdürlüğü" olarak, "Sivil Savunma İdaresi Başkanı" ibaresi "Sivil Savunma Genel Müdürü" olarak, "Milli Savunma Yüksek Kurulu" ibaresi ise "Milli Güvenlik Kurulu" olarak değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.

Madde 4 – İşbu kanunun şümulüne giren bütün hizmet ve faaliyetlerin İçişleri Bakanlığında planlanması ve icrası sırasında alınacak karar ve tedbirlerde diğer vekaletlerle işbirliği ve karşılıklı yardım hususları bir nizamname ile tesbit olunur.
Madde 5 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Mülki idare amirleri, bu kanun hükümleri ve bunlara müsteniden İçişleri Bakanlığınca tesbit ve tebliğ olunacak esaslar dahilinde kendi mülki hudutları içindeki hassas bölgelerde sivil savunma teşkilat ve tesisatının kurulmasından, donatımından, sevk ve idaresinden, kontrolundan ve bölgelerine müteveccih düşman taarruzlarına, tabii afetlere ve büyük yangınlara karşı barıştan itibaren sivil savunmayı fiilen tahakkuk ettirmekten bizzat mesuldürler.
Madde 6 – Tabii afetler ve büyük yangınlarda; 4373 sayılı (Taşkın sular ve su baskınlarına karşı korunma) ve 4623 sayılı (Yer sarsıntısından evvel ve sonra alınacak tedbirler) hakkında kanunlar hükümleri dairesinde yapılacak her türlü kurtarma ve yardım işlerine, mahalli mülki amirliklerce görülecek lüzum üzerine, bu bölgede bulunan Sivil Savunma teşkillerinin de katılması mecburidir.
Madde 7 – Hassas bölgelerdeki resmi ve hususi daire, müessese ve teşekküller arasında Sivil Savunma bakımından işbirliği ve karşılıklı yardımlaşma valiler ve kaymakamlar tarafından tertip ve tanzim olunur.
Madde 8 – Hassas bölgedeki belediyeler ve hususi idareler Sivil Savunma isteklerini yerine getirmekle mükellef ve bu yönden mahallin mülki amirlerine karşı mesuldürler.
Madde 9 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Hassas bölgeler dışındaki şehir kasaba ve mevkilerde sağlık, yangın ve radyoaktif serpintiye karşı korunma, seyyar destekleme ve tahliye edilenlerin kabulü ile ilgili sivil savunma tedbirleri alınır.
Madde 10 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Mahallin en büyük mülkiye amiri sivil savunma hizmetlerinin planlanması ve karşılıklı yardım hususlarında mahallin garnizon kumandanı ve yoksa en büyük askeri amiri ile iş birliği yapar. Askeri makamlarca sivil savunmaya yapılacak yardımlarda muharebe görevinin aksatılmaması gözönünde tutulur.
Madde 11 – İçtimai yardım müesseselerinin, Sivil Savunma hizmetlerine iştirak şekilleri Sivil Savunma Genel Müdürlüğüyle veya mahallin en büyük mülkiye amiriyle bu müesseselerin mesul idarecileri arasında müştereken tayin ve tesbit olunur.
Madde 12 – Vatandaşlar, resmi ve hususi daire, müessese, teşekküller ve İçtimai yardım müesseseleri, yabancılar ve yabancı müesseseler işbu kanun ve nizamnamelerle kendilerine tahmil olunan Sivil Savunma hizmet ve vazifelerini yapmaya ve bu mevzudaki istekleri yerine getirmeye mecburdurlar.
Madde 13 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Askerlikle ilgili olmıyan ve kendisine Milli Savunma ile alakalı diğer kanunlarla her hangi bir vazife ve mükellefiyet tahmil edilmemiş olan 15 yaşını bitirmiş ve 65 yaşını bitirmemiş kadın ve erkek bütün yurttaşlar sivil savunma hizmet teşkilatında kendilerine verilecek görevleri yapmakla mükelleftirler. Bu mükelleflerin miktarı mahallin ihtiyacına göre Sivil Savunma Genel Müdürlüğünce tesbit olunur.

Bu mükelleflerin yoklama, muayene, görevlendirme ve göreve çağırılma şekilleri ile mükellefiyetten istisna veya tecil edilecekler ve barışta görev sırasında yaralanma, sakatlık ve ölüm hallerinde bunlara verilecek tazminat miktarı bir tüzükle tesbit edilir.
Seferde bu mükellefler Askerlik Kanununa göre silah altında bulunan mükelleflerle aynı haklara sahip olurlar.
Sivil savunma hizmetlerine seçilmek üzere istenen mükelleflerin isim listeleri ile icabında yer değiştirme halleri ilgili muhtarlıklarca en geç 30 gün içerisinde Sivil Savunma Genel Müdürlük makamlarına verilir ve bildirilir.
Madde 14 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Sivil savunma hizmet kollarında vazifelendirilmiş olan mükelleflerin bu vazifelerde yetiştirilmeleri maksadı ile hazarda tertiplenecek eğitim ve tatbikatlara davet vukuunda iştirakleri mecburidir. Bu eğitim ve tatbikatların müddeti yılda 72 saati (9 gün) geçemez.
Halkın sivil savunma konularında aydınlatılması maksadiyle tertiplenen ders ve konferanslara davet vukuunda iştiraki mecburidir. Bu eğitimin süresi ve yenileme şekli Sivil Savunma Genel Müdürlüğünce düzenlenir.
Madde 15 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Çeşitli harb silah ve vasıtalarının tesirlerine karşı sivil savunma bakımından şehir ve kasaba planlarının tanzim ve tadili hususlariyle mühim bina ve tesislerin yer ve şekillerinin seçilmesi ve koruyucu her cins sığınak tipleri ve bunların nerelerde, ne suretle ve kimler tarafından yaptırılacağı ve kullanılacağı, bakım ve muhafazaları bir tüzük ile tesbit olunur.
Hükümet, Silahlı Kuvvetler Kumandanlığı Harb Karargahı ve sivil savunma idare merkezleri için yaptırılacak sığınakların masraflarını karşılamak üzere her yıl ilgili Bakanlıklar bütçesine lüzumlu ödenek konur. Bu ödenek inşaat maksadiyle Bayındırlık Bakanlığı bütçesine aktarılır. Hassas bölgelerle tahliye kabul bölgelerinde yaptırılacak umumi sığınakların masraflarının üçte biri Hükümetçe sağlanır. Geri kalan masraflar, Bayındırlık ve İçişleri Bakanlıklarınca müştereken hazırlanacak esaslar dahilinde kira ve özel teşebbüsten faydalanmak suretiyle temin edilir ve bu husus Sığınak Tüzüğünde teferruatlı şekilde belirtilir. Meskenlerle hususi müessese ve teşekküller tarafından kendi ihtiyaçları için yaptırılacak sığınakların masrafları bina sahipleri tarafından temin olunur. Meskenlerde inşa edilen sığınakların masrafları kiralanacak gayrimenkulün maliyetine eklenerek takdir edilecek kiranın tesbitinde nazara alınır. Sığınak inşasını teşvik maksadiyle kredi ve ödeme kolaylıkları sağlanır.
Belediyeler ve imar müdürlüklerince verilecek inşaat ruhsatlarında ve yapılacak inşaatlarda yukarıda sözü geçen Tüzük hükümlerinin tatbikı mecburidir
Madde 16 – Sivil Savunma Teşkilatı, kuvvet ve vasıtalarını fevkalade hallerde sevk ve idare edecek olan kademeler için Sivil Savunma Genel Müdürlüğü tarafından lüzumu kadar (Sivil Savunma İdare Merkezleri) tesis olunur.
Madde 17 – Hassas bölgelerde Sivil Savunma hizmet ve vazifelerinde halka önderlik etmek, Sivil Savunma Genel Müdürlüğü ile mahalli Sivil Savunma kuvvetleri arasında gerekli irtibatı korumak üzere bölgelerin hususiyetine göre ve buralarda devamlı oturan mükellefler arasından yeter sayıda (Korunma klavuzları) seçilir.
Madde 18 – Lüzum görülen hassas bölgelerle askeri harekata sahne olabilecek tehlikeli bölgelerde yerleşmiş halkın can kaybını azaltmak ve buralardaki müdafaa gücünü destekliyen,

taşınabilir milli servetlerin düşman eline geçmesine mani olmak üzere, icabında bunların tamamen veya kısmen daha emin bölgelere tahliyesinin ilgili vekaletlerle işbirliği yapılarak maksada uygun şekilde planlanmasından ve tatbikından İçişleri Bakanlığı mesuldür.
Hazırlanmış olan tahliye planları Milli Güvenlik Kurulunun tasvibine arzolunur. Tasdik olunan bu planların tatbik mevkiine konulmasına İcra Vekilleri Heyeti karar verir.
Valiler, bu planların kendi vilayetlerini ilgilendiren kısımlarını tahakkuk ettirmekle mükelleftirler.
Madde 19 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Tahliye planları gereğince tahliye edileceklerin sevk, iskan, iaşe, sıhhi bakım ve yerlerine iade masrafları ile müstahsil hale getirilmeleri için lüzumlu görülecek masraflar Devletçe ödenir. Nakil ve iskan işlerinde Devlet ve Devlete bağlı idarelerle sermayesinin yarısından fazlası Devlete ait müesseselerin ellerinde bulunan bilümum kara, deniz ve hava nakil vasıtalariyle bina ve tesislerden Milli Müdafaa Mükellefiyeti Kanunu ve Milli Savunma Bakanlığı ile varılacak anlaşma esasları dahilinde istifade olunur.
Bu nakliyattan mütevellit ücretler asgari tarifeye göre tediye olunur.
Tahliye ve seyrekleştirme işleri bir tüzük ile tesbit ve tanzim olunur.

İKİNCİ BÖLÜM
Planlama - Eğitim - Haberalma ve Yayma - Donatım

I - Planlama
Madde 20 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Sivil Savunma bakımından yurdun muhtelif bölgelere ayrılması Milli Savunma Bakanlığı ile işbirliği yapılmak suretiyle İçişleri Bakanlığı tarafından sağlanır.
Bölgelerdeki hassas mahallerle resmi ve hususi daire, fabrika ve müesseselerin Sivil Savunma planlama ve diğer hizmetlerini yürütmek üzere İçişleri Bakanlığınca bir tüzük hazırlanır.
Madde 21 – Hassas bölgeler içerisinde bulunan vilayet ve kazaların vali ve kaymakamları vilayet ve kazaları dahilindeki Sivil Savunma teşkilat, tesisat, vasıta, hizmet ve faaliyetlerini mevcut mevzuata ve alacakları emir ve direktiflere göre planlamak ve tahakkuk ettirmekle mükelleftirler. Bu vali ve kaymakamlar vilayet ve kazaları dahilindeki Sivil Savunma hizmet ve faaliyetlerini her safhada icra, takip ve murakabe etmeye ve ettirmeye salahiyetlidirler.
Madde 22 – Sivil Savunma hizmet ve faaliyetlerinin planlanması ve yürütülmesi sırasında resmi daire, müessese ve teşekküllerle belediyeler, hususi müessese ve teşekküller Sivil Savunma bakımından vakı işbirliği ve yardım isteklerini yerine getirmekle mükelleftirler.
II - Eğitim
Madde 23 – İçişleri Bakanlığı Sivil Savunma Genel Müdürlüğü emrinde (Sivil Savunma Kolej ve Enstitüleri) açmaya, kurslar tertip ve idame ettirmeye Devlet ve Devlete bağlı müessese ve teşekküllerle, özel idare ve belediye memurlarından lüzum görülenlerini bu kurslara tabi tutmaya, eğitim, deneme tatbikatları yaptırmaya, her çeşit yayın yapmaya, mevcut yayın vasıtalarından ve Devlet radyolarından istifade etmeye, yabancı memleketlere kurs ve staj için personel göndermeye veya yabancı mütehassıs celbetmeye salahiyetlidir.

III - Haber alma ve yayma, ikaz ve alarm
Madde 24 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Düşmanın çeşitli taarruzlarına ve radyoaktif serpinti tehlikesine karşı alınacak tedbirler için hazırlıklı bulunmak ve zamanında halkı ikaz ve alarm ile her türlü Sivil Savunma tedbirleri almaya sevk etmek ve icabında bunları kaldırmak maksadiyle Sivil Savunma Genel Müdürlüğü tarafından bir haber alma ve yayma, ikaz ve alarm sistemi tesis olunur. İkaz ve alarm sisteminin kaynağını, Milli Savunma Bakanlığının aktif hava savunmasiyle vazifeli kumandanlığının kurduğu Hava Kontrol Merkezlerinin yapacağı yayınlarla, bu maksatlarla kurulacak özel ikaz ve alarm sistemi teşkil eder.
Madde 25 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Hava kontrol merkezlerinde veya civarında Sivil Savunma Genel Müdürlüğünce birer (Sivil Savunma ikaz ve alarm merkezi) teşkil ve tesis olunur. Bu merkezlerin personel işleri malzeme ve vasıta bakımından kuruluş ve çalışma tarzları, Milli Savunma Bakanlığının mütalaası alınarak İçişleri Bakanlığınca düzenlenir.
Madde 26 – Tehlike haberlerinin Sivil Savunma İdare merkezlerine ulaşması ve buralardan hassas bölgeler halkına ve istihsal, ulaştırma müesseselerine yayılması maksadiyle gereken emin ve seri ve telli ve telsiz muhabere ve irtibat sistemi, munzam vasıta, telsiz ve işletme masrafları Sivil Savunma Genel Müdürlüğünce ödenmek üzere PTT ve Sivil Savunma Genel Müdürlüğü tarafından müştereken planlanır ve PTT İdaresince tahakkuk ettirilir. Ayrıca mevcut PTT şebekesiyle memleket radyolarından da istifade olunur. Bu takdirde fevkalade hallerde ve seferde muhabere rüçhaniyeti ikaz ve alarm haberlerine aittir.
Madde 27 – Mahalli PTT teşkilatının; Sivil Savunma ihtiyaç ve zaruretlerine göre tevsi ve takviyesi için yeter sayıda mükelleflerden yardımcı muhabere ve irtibat ekiplerinin teşkili, talim ve terbiyesi ve istihdamı, mahalli Sivil Savunma Genel Müdürlüğü ile PTT arasında müştereken planlanır ve Sivil Savunma Genel Müdürlüğünce tahakkuk ettirilir.
Madde 28 – Resmi, hususi daire ve müesseseler, kendi hususi alarm sistemlerini, verilecek esaslar dahilinde kendileri kurmaya mecburdurlar.
Madde 29 – (Değişik: 20/9/1960 - 85/1 md.)
İkaz ve alarm sistemi meyanında Sivil Savunma Genel Müdürlüğü tarafından bir radyolojik savunma ihbar ve ikaz şebekesi de vücuda getirilir. Bu maksatla Sivil Savunma Genel Müdürlüğünce gerekli personel ve malzeme yardımı yapılmak suretiyle mevcut meteoroloji teşkilat ve istasyonlarından da istifade olunur.
IV - Donatım
Madde 30 – Sivil Savunma hizmet ve faaliyetlerinin tedviri için lüzumlu bilcümle vasıta, teçhizat ve malzemenin cins ve miktarı ile tahsis ve kullanılma yer ve şekilleri ve bu hizmetlerde vazifeli personelin tanınma, işaret ve kıyafetleri bir nizamnamede gösterilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Teşkilat

Madde 31 – (Değişik - 20/9/1960 - 85/1 md.)
Sivil Savunma Teşkilatı, Merkez ve taşra teşkilatından ibarettir.

Madde 32 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
I - Sivil Savunma Merkez teşkilatı: Sivil Savunma Genel Müdürlüğü ile buna bağlı Sivil Savunma Koleji, seyyar kollar ve ikaz ve alarm merkezlerinden ibarettir. Sivil Savunma Merkez Teşkilatına (Savunma Sekreterliği bürosu dahil) ait görevler Sivil Savunma Genel Müdürlüğü tarafından hazırlanan ve İçişleri Bakanlığınca onaylanan bir talimat ile tesbit olunur.
II - (Değişik : 8/10/1999 - KHK- 586/2 md.) Taşra teşkilatı: il sivil savunma müdürlükleri ve bünyelerinde oluşturulacak sivil savunma arama ve kurtarma ekipleri, ilçe sivil savunma müdürlükleri ile sivil savunma mahalli kuvvetleri ve doğrudan merkeze bağlı sivil savunma arama ve kurtarma birlik müdürlüklerinden oluşur.
Sivil Savunma arama ve kurtarma birlik müdürlükleri ekli (I) sayılı listede yer alan illerde kurulur.
İçişleri Bakanlığının teklifi ve Bakanlar Kurulu kararı ile yeni birlikler ve birlik bulunmayan illerde birden fazla ekip kurulabilir.
Bu birlik ve ekiplerin kuruluşu, görevleri, çalışma usul ve esasları İçişleri Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.
Madde 33 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Sivil Savunma mahalli kuvvetleri:
a) Şehir ve kasaba Sivil Savunma teşkilleri, korunma kılavuzları,
b) Resmi ve hususi müesseselerin Sivil Savunma teşkillerinden ibarettir.
Madde 34 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Sivil Savunma Genel Müdürü, İçişleri Bakanının teklifi üzerine müşterek kararname ile tayin olunur.
Başmüşavirler, müşavirler, şube müdürleri ve mütehassıslar; Müdürler Encümeninin inhası ve İçişleri Bakanının teklifi üzerine müşterek kararname ile tayin olunur.
Vilayetler Sivil Savunma Müdürleri valinin mütalaası alındıktan sonra Müdürler Encümeninin inhası ve İçişleri Bakanının tasvip ve tasdiki ile tayin olunurlar.
Merkez teşkilatının diğer memurları ile vilayet Sivil Savunma şubelerindeki memurlar, Sivil Savunma Genel Müdürünün inhası üzerine İçişleri Bakanlığınca tayin olunurlar.
Başkan, İçişleri Bakanlığı Müdürler Encümeninin ve Bakanlık İnzibat Komisyonunun tabii üyesidir. (1)
Madde 35 – (Dipnot 2'ye bakınız.)

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Mali Hükümler

Madde 36 – (Değişik : 14.07.2004-5217/19 md.)
Bu Kanuna göre alınan bağış ve yardımlar İçişleri Bakanlığı Merkez Saymanlık Müdürlüğü hesabına yatırılır ve bütçeye gelir kaydedilir.
Afet durumlarında, ilgili saymanlık hesaplarından acil ihtiyaçları karşılamak amacıyla gerekli işlemler veya belgeler daha sonra tamamlanmak ve mahsubu bütçede öngörülen ödenekten yapılmak üzere gerekli sayıda personele ayrı ayrı avans verilebilir.
Bütçeye gelir kaydedilen tutarların toplanması, bütçede bu amaçla yer alan ödeneklerin harcanması ve genel hükümlerin avans ve kredilerle ilgili sınırlamalarına bağlı kalınmaksızın avans verilmesi ile mahsubuna ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine İçişleri Bakanlığınca çıkarılacak bir yönetmelikle düzenlenir.

——————————
(1) Bu hükmün uygulanmasında ek 6 ncı maddeye bakınız.



Madde 37 – (Mülga : 20/6/2001 - 4684/5 md.) (1)
Madde 38 – (Değişik : 8/10/1999 - KHK - 586/4 md.)
(Değişik ibare: 20/6/2001 - 4684/5 md. ve 14.07.2004- 5217/19 md.) Aşağıda sayılan giderler İçişleri Bakanlığı bütçesine konulan ödeneklerden karşılanır; (2)
a) 36 ncı maddede belirtilen sivil savunma hizmetlerine ilişkin giderler.
b) Valiliklerce hazırlanıp İçişleri Bakanlığınca tasdik edilen sivil savunma planlarının uygulanması ve tatbikatların icrası için gerekli olan harcamalar.
c) Bölgenin hassasiyet derecesi ile hizmetin önemi ve aciliyeti dikkate alınarak belirlenen öncelik sırasına göre yapılacak sivil savunma hizmetlerine ilişkin giderler.
d) Görev, eğitim ve tatbikatlara katılan yükümlüler ve gönüllü kişilerden memur, işçi ve sözleşmeli personel dışındakilere, talep etmeleri halinde Asgari Ücret Tespit Komisyonu tarafından 16 yaşından büyükler için belirlenen asgari ücretin 1/30'u tutarında verilecek eğitim gündelikleri,
e) Sivil Savunma personeli ile mahalli kuvvetlerin ve gönüllülerin seferberlik ve savaş hallerinde, eğitim ve tatbikatlarda, afetlerde ve her türlü kazada arama, kurtarma ve yardım faaliyetlerine katıldıkları sürece, yeme, içme ve barındırılmalarına ait giderler. (2)
Madde 39 – (Mülga :20/6/2001 -4684/5 md.)

(1) Bu maddeyi yürürlükten kaldıran hüküm; 1/1/2002 tarihinde yürürlüğe girecektir.
(2) 20 Eylül 1960 tarih ve 85 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle bu Kanunun 35 inci maddesi 33 üncü ve 33 üncü maddesi de 34 üncü madde olarak yeniden dü zenlenmiştir. Aynı Kanunun ikinci maddesiyle de kadrolara ilişkin olan 34 üncü maddenin numarası (35) olarak değiştirilmiş, ancak, 31/7/1970 tarih ve 1322 sayılı Genel Kadro karşısında hükmü ve uygulama imkanı kalmadığından metne işlenmemiştir
(2) a - Bu maddede geçen “Sivil Savunma Fonundan” ibaresi 20/6/2001 tarih ve 4684 sayılı Kanunla metne işlendiği şekilde değiştirilmiş olup bu değişiklik 1/1/2002 tarihinde yürürlüğe girecektir.
b - Bu maddenin (e) bendinin sonunda yer alan “karşılanır” ibaresi 20/6/2001 tarih ve 4684 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırıldığı için metinden çıkarılmıştır.
.

Madde 40 – (Değişik : 20/9/1960 - 85/1 md.)
Resmi, hususi teşekkül ve müesseselerin bu kanuna tevfikan vücuda getirmekle mükellef oldukları Sivil Savunma teşkil ve tesisleri ile malzeme ve teçhizat masrafları kendilerine aittir. Bunların nelerden ibaret olduğu bir tüzükle tesbit olunur. (1)
Madde 41 – Vali ve kaymakamlar, salahiyetli askeri makamlarla önceden mutabakata varmak suretiyle fevkalade hallerde bedeli, ücreti, kirası veya tazminatı bilahara umumi hükümlere göre ödenmek üzere Sivil Savunma hizmet ve faaliyetleri için lüzumlu görülen canlı, cansız ve motorlu nakil vasıtalarına, alat, edevat, ilaç ve malzeme ve teçhizata, arazi ve arsalara ve ihtiyaç haricindeki musakkaf gayrimenkullere ve her çeşit emval ve eşyaya el koymaya ve hiçbir kayıt ve merasime tabi olmaksızın koruma kurtarma, barındırma ve saire gibi işlerin icabettirdiği acil mübayaaları yapmaya ve yaptırmaya salahiyetlidir.
Madde 42 – Halkın mal ve can emniyetini sağlamak maksadiyle hassas bölgelerde vücuda getirilecek Sivil Savunma tesisleri için lüzumlu gayrimenkuller istimlak edilebilir.
Madde 43 – Sivil Savunma hizmetleri için kurulmuş olan bilcümle tesisler, fevkalade hallerde Sivil Savunma icaplarına süratle intıbakları sağlanmak şartiyle, barışta iktisadi maksatlar için de kullanılabilir veya icar edilebilir. Bu husus, yeniden inşa edilecek tesislerde de dikkat nazarına alınabilir.

BEŞİNCİ BÖLÜM
Cezai Hükümler

Madde 44 – İşbu kanunla tahmil olunan vazife ve mükellefiyetleri, yerine getirmiyen hakiki şahıslarla hükmi şahısların, resmi veya hususi daire, müessese ve teşekküllerin, hususi idare ve belediyelerin mesul organları hakkında umumi hükümlere göre doğrudan doğruya takibat yapılır.
Vali ve kaymakamlar hakkında takibat icrası İçişleri Bakanının iznine bağlıdır.
Madde 45 – Bu kanun hükümlerini tatbik ile mükellef olan memur ve hizmetlilerden ihmalleri görülenler hakkında Türk Ceza Kanununun 230 uncu maddesinin ikinci fıkrası hükmü tatbik olunur.
Madde 46 – (Mülga : 20/6/2001 -4684/5 md.)
Madde 47 – Bu Kanun hükümlerine göre tatbikı ilan olunan Sivil Savunma tedbirlerine riayet etmiyen bütün vatandaşlarla resmi veya hususi daire, müessese ve teşekküllerin mesul amirleri hakkında, fiilleri ayrıca bir suç teşkil etmediği takdirde, Türk Ceza Kanununun 526 ncı maddesi hükmü tatbik olunur.
Madde 48 – Bu Kanunun 13 üncü maddesinde yazılı mükelleflerden yoklama, muayene, vazifelendirme veya eğitim, kurs ve tatbikat maksadı ile kendilerine ilanen veya sair suretlerle tebligat yapıldığı halde gelmiyenler bir aydan üç aya kadar hapis veya 100 liradan 500 liraya kadar para cezası ile tecziye olunurlar.
Madde 49 – Bu Kanunun 12 nci maddesinde yazılı mecburiyete riayet etmiyenlerle Sivil Savunma mahalli hizmetlerinde vazifelendirilmiş mükelleflerden kendilerine verilen vazifeyi makbul bir sebebe müstenit olmaksızın yapmıyanlar üç aydan bir seneye kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
Madde 50 – Sivil Savunma Teşkilatına veya bu teşkilatın memur ve hizmetlilerine veya yardımcı mükelleflere mahsus kıyafet ve tanınma işaretlerini, salahiyeti olmadığı halde kullanan, giyen ve taşıyanlar hakkında bir aydan altı aya kadar hapis cezası hükmolunur.
Az vahim hallerde ceza yarıya indirilir.

(1) Bu hükmün uygulanmasında ek 2 nci maddeye bakınız

Madde 51 – Sivil Savunma mahalli yardımcı hizmet teşkilatında vazifeli olup da yer değiştirenlerden bu durumu ilgili muhtarlığa haber vermiyenler hakkında on günden bir aya kadar hapis veya 50 liradan 250 liraya kadar para cezası hükmolunur.
Madde 52 – Kendisine tevdi edilmiş olan Sivil Savunmaya ait eşya ve teçhizatı temellük edenlere veya bunları tahsis olundukları maksat dışında kullananlara bir aydan altı aya kadar hapis ve 100 liradan 500 liraya kadar para cezası hükmolunur.
Bunları zayi edenler ve harabiyetine sebebiyet verenler aynı müddet hapis cezasına ve fer'i olarak, zayi ve tahribedilen eşya ve teçhizat bedelini ödemeye mahkum edilirler.

Madde 53 – Hassas bölgelerde, bu kanunun 13 üncü maddesinde yazılı mükelleflerin tam listesini, talep vukuunda, ilgili makamlara bildirmeyenlerle değişiklikleri otuz gün içinde merciine haber vermiyen mahalle ve köy muhtarları hakkında on günden bir aya kadar hapis cezası veya 50 liradan 250 liraya kadar para cezası hükmolunur.
Madde 54 – Sivil Savunma Teşkilatı içinde, deruhde ettiği vazife dolayısiyle muttali olduğu, ifşasında zarar memul olan sırları ifşa edenler Türk Ceza Kanununun 198 inci maddesine göre cezalandırılırlar.
Madde 55 – Sivil Savunmaya mahsus veya bu işe yarıyan tesisleri kasten tahrip edenler veya hasara uğratanlar bir seneden beş seneye kadar ağır hapisle cezalandırılırlar.
Madde 56 – Sivil Savunma talim ve tatbikatlarına ve toplantılarına iştirak etmemeye ve emrolunan tedbirleri almamaya halkı teşvik edenler ve onları telaş ve heyecana düşürecek ve yanlış tedbir almaya veya hiçbir tedbir almamaya sevk etmek suretiyle tehlike ika edecek şekilde kasten asılsız veya mübalagalı haberler yayanlar hakkında üç aydan bir seneye kadar hapis cezası hükmolunur.
Madde 57 – Yukardaki maddelerde yazılı suçları seferde veya fevkalade hallerde işliyenler hakkında verilecek ceza iki misli artırılır.
Madde 58 – Bu Kanunun şümulüne giren suçlar 3005 sayılı Meşhut Suçlar Kanununun hükümleri dairesinde takip olunur.

ALTINCI BÖLÜM
Diğer Hükümler
Madde 59 – Bu kanun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 3502 sayılı Hava Taarruzlarına karşı Korunma Kanunu buna ek 5593 sayılı kununun 1 ve 2 nci maddeleriyle 3992 sayılı kanun ve şehir, kasaba ve köylerin lüzumunda tahliye veya seyrekleştirilmesi hakkındaki 4656 sayılı kanun mer'iyetten kaldırılmıştır.
Madde 60 – 1624 sayılı Dahiliye Vekaleti Teşkilat Kanununa ek 2531, 3046, 3049 ve 4445 sayılı kanunlarla kurulmuş bulunan İçişleri Bakanlığı Seferberlik Müdürlüğü merkez ve taşra teşkilatı kaldırılmıştır.
Ek Madde 1 – (Ek : 20/9/1960 - 85/3 md.)
7126 sayılı Kanuna bağlı (2) sayılı cetvele bu kanuna bağlı (1) sayılı cetvel eklenmiştir. (1)
Ek Madde 2 – (Ek : 20/9/1960 - 85/3 md.; Değişik : 21/10/1960 - 107/3 md.)
a) Bu kanuna bağlı cetvelde gösterilen Genel bütçeye dahil dairelerle katma bütçeli idarelere ait Sivil Savunma personel kadroları bu idarelerin teşkilat kadrolarına eklenmiştir.
b) Sermayesinin tamamı Devlet tarafından verilen ve sermayesinin yarısından fazlasına Devletin iştiraki olan teşekkül, müessese ve şirketlerle bankalar ve özel kanunlarla kurulan kurum ve teşekküllerle sermayesinin yarısından fazlasına bunların iştirakleri suretiyle tesis edilen ortaklıklar ve özel idare ve belediyelerle bu idarelere bağlı teşekkül ve müesseselere ait Sivil Savunma personel kadroları, teadül ve hizmetin mahiyeti gözönünde tutularak, İçişleri Bakanlığının isteği üzerine bu idare ve teşekküllerin yetkili merciler tarafından usulü dairesinde teşkilat kadrolarına eklenir.
c) Bu kanuna bağlı cetvelde gösterilen kadrolardan özel teşekkül ve müesseselere ayrılan Sivil Savunma personelinin dağıtımı İçişleri Bakanlığınca yapılır.
Bu dağıtıma göre kendisine kadro tahsis edilen her teşekkül ve müessese, bu kadrolara tayin olunacakların işe başladıkları tarihi takib eden ay başından itibaren 3656 sayılı Kanunun hükümleri dairesinde tahakkuk edecek her türlü özlük hakları ve emekli keseneği karşılıklarını her ay mal sandıkları tarafından kendilerine yapılacak tebligat üzerine 15 gün zarfında makbuz mukabili mal sandığına tamamen öderler.

——————————
(1) Bu madde ile ihdas edilen kadrolar, 31/7/1970 tarih ve 1322 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi ile kaldırılmış olduğundan ek'te gösterilmemiştir.


Bu ödemeleri vaktinde yapmıyan teşekkül ve müesseselerden Amme Alacaklarının Tahsil Usulüne dair Kanuna göre % 10 fazlası ile tahsil olunur.
(Ek : 5/1/1961 - 219/1 md.) Bu müesseselere atanan sivil savunma personeli müessesenin diğer personeline tanınan genel haklardan faydalanırlar.
Ek Madde 3 – (Ek : 20/9/1960 - 85/3 md.; Mülga: 21/10/1960 - 107/4 md.)
Ek Madde 4 – (Ek: 20/9/1960 - 85/3 md.)
Sivil Savunma Teşkilatı kadrolarına tercihan emekli subaylar tayin olunur.
Son fıkra Mülga : (21/10/1960 - 107/4 md.)
Ek Madde 5 – (Ek : 20/9/1960 - 85/3 md.; Mülga: 21/10/1960 - 107/4 md.)
Ek Madde 6 – (21/10/1960 tarih ve 107 sayılı Kanunun 5 inci maddesi hükmü olup ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir; Değişik : 5/11/1961 - 219/2 md.)
Bu kanun hükümlerine göre ihdas edilen sivil savunma kadrolarına personel atanmaları İçişleri Bakanlığınca yapılır.
3656 ve 3659 sayılı kanunlar gereğince muayyen terfi müddetlerini dolduran, liyakat ve ehliyetleri sabit olanların, üst dereceye terfileri yapılır.
Sivil savunma personelinin terfi, nakil, cezalandırma ve denetlenmeleri İçişleri Bakanlığınca hazırlanacak tüzükle tesbit olunur.
Ek Madde 7 – (21/10/1960 tarih ve 107 sayılı Kanunun 6 ncı maddesi hükmü olup ek maddeye çevrilerek numarası teselsül ettirilmiştir.)
Bu kanunla alınan Sivil Savunma personelinin görev, yetki ve sorumlulukları ile iş bölümüne göre unvanları ve bunlara ilişkin diğer hususlar İçişleri Bakanlığınca yapılacak bir yönetmelikte belirtilir.
Ek Madde 8 – (8/10/1999 - KHK - 586/6 md.)
Gönüllü kişi ve kuruluşlar İçişleri Bakanlığınca belirlenecek esaslar çerçevesinde sivil savunma teşkilatının eşgüdümünde sivil savunma hizmetlerine katılabilirler.
Ek Madde 9 – (8/10/1999 - KHK - 586/6 md.)
Kamu kurum ve kuruluşları ile özel kuruluşlar; yangınla mücadele için mevcut personelden ekiplerini kurmak, yangın önleme ve söndürme planlarını hazırlamak, kuruluşun özelliğine göre gerekli araç, gereç ve malzemeyi hazır bulundurmak zorundadır. Gerçek kişiler de yangınla mücadele için gerekli önlemleri alır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin hususlar İçişleri Bakanlığı ile Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca müştereken hazırlanıp Bakanlar Kurulu'nca yürürlüğe konulacak yönetmelikle düzenlenir.
Ek Madde 10 – (8/10/1999 - KHK - 586/6 md.)
İllerde yapılacak arama, kurtarma ve haberleşme hizmetlerinin gerektirdiği giderlerin karşılanması ve il arama ve kurtarma ekiplerinin göreve sevki için ihtiyaç duyulan; arsa, bina, tesis, araç, gereç ve malzemenin temini amacıyla il özel idare bütçelerine yeterli ödenek konulur.
Ek Madde 11 – (8/10/1999 - KHK - 586/6 md.)
Afetlerde ve kazalarda görev almak üzere il emniyet müdürlükleri bünyesinde oluşturulacak birimde görevlendirilen emniyet personelinin eğitimi Sivil Savunma Genel Müdürlüğü ile Emniyet Genel Müdürlüğünün birlikte tespit edeceği esaslar doğrultusunda yapılır.

Ek Madde 12 – (1/3/2000 - KHK - 596/1 md.)
Sivil savunma arama ve kurtarma birlik müdürlükleri ile il sivil savunma müdürlükleri bünyesinde oluşturulan arama ve kurtarma ekiplerinde mesai saatleriyle bağlı olmaksızın ekli listede belirtilen unvan ve sayıda sözleşmeli personel istihdam edilebilir. Bu şekilde istihdam edilecek sözleşmeli personelin nitelikleri, çalıştırılma usul ve esaslar 6/6/1978 tarihli ve 7/15754 sayılı Kararnamenin 3 üncü maddesi ile tespit edilen üst sınırı geçmemek kaydıyla ücret ve diğer mali hakları İçişleri Bakanlığının teklifi ve Devlet Personel Başkanlığı ile Maliye Bakanlığının görüşü üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir.
Sivil Savunma arama ve kurtarma hizmetlerinde çalıştıralacak persone, 1 yıl süreyle sözleşme yaparak göreve başlar. Bu sürenin bitiminde görevlerine devam etmeleri İçişleri Bakanlığınca uygun görülenlerin sözleşmeleri, birer yıllık sözleşme yapılmak kaydıyla azami 45 yaşına girdikleri tarihe kadar uzatılabilir.
Görevde başarısız olanlar ile disiplinsizlik ve ahlaki nedenlerle görevde kalması uygun görülmeyenlerin sözleşmeleri feshedilir. Sözleşmesi feshedilen veya uzatılmayanların kurumla ilişiği kesilir.
Kendi kusurları olmaksızın hizmet sürelerinin uzatılmaması sebebiyle veya sözleşme süresini bitirip ayrılanlara, ayrıldıkları tarihte almakta oldukları net maaşları tutarının (bütün ödemeler dahil, 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 28 inci maddesi çerçevesinde yapılan tazminat ödemeleri hariç) iki katının hizmet yılları toplamı ile çarpımında bulunacak miktarda ikramiye verilir. İkramiye hesabında 10 yıldan fazla olan süreler dikkate alınmaz. İkramiyelerden damga vergisi hariç vergi kesilmez. Ancak emeklilik haklarını kazananlara bu ikramiye ödenmez. Bunlar hakkında, 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu hükümleri uygulanır.
Sözleşmeli olarak çalıştırılan personel, Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı ile ilgilendirilir.
Madde 61 – Bu Kanun 28 Şubat 1959 tarihinde mer'iyete girer.
Madde 62 – Bu Kanun hükümlerini icraya İcra Vekilleri Heyeti memurdur.

SİVİL SAVUNMA ARAMA VE KURTARMA BİRLİK MÜDÜRLÜKLERİNİN
KURULACAĞI İLLER
I SAYILI LİSTE (Ek : 8/10/1999 - KHK/586-2 md)

1. ADANA
2. AFYON
3. ANKARA
4. BURSA
5. DİYARBAKIR
6. ERZURUM
7. İSTANBUL
8. İZMİR
9. SAKARYA
10. SAMSUN
11. VAN

EK LİSTE : (Ek : 1/3/2000 - KHK/596-1 mad.)

UNVANI ADEDİ

Sivil Savunma Arama ve Kurtarma Birlik Müdürü 3
Sivil Savunma Uzmanı 11
Şef 10
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 10
Daire Tabibi 11
Veteriner 11
Psikolog 11
Sosyal Çalışmacı 11
Sağlık Memuru 40
Mühendis 10
Arama ve Kurtarma Teknisyeni 172

TOPLAM 300

9/6/1958 TARİH VE 7126 SAYILI ANA KANUNA İŞLENEMEYEN HÜKÜMLER

1) 20/9/1960 tarih ve 85 sayılı Kanuna 21/10/1960 tarih ve 107 sayılı Kanunla eklenen geçici maddeler:
Geçici Madde 1 – 1624 sayılı kanuna ek 4445 sayılı kanunun 6 ncı maddesi ile bakanlık seferberlik müdürlüğüne mevdu (Milli Seferberlik ve ordu seferberliğine yardım işleri) İçişleri Bakanlığınca Sivil Savunma Genel Müdürlüğü merkez ve taşra teşkilatında kurulacak birer büro tarafından idare olunur.
Geçici Madde 2 – 3502 sayılı Hava Taarruzlarına Karşı Korunma Kanunu uyarınca özel idareler ve belediyeler bütçelerine konulmuş ve sarf edilmemiş pasif korunma ödenekleri Sivil Savunma Fonuna aktarılır.
Geçici Madde 3 – 3502 sayılı Hava Taarruzlarına Karşı Korunma Kanununun yayımından 7126 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar pasif korunma ödenekleriyle satın alınmış olan veya sair suretlerle temin ve tedarik edilmiş bulunan bilcümle teçhizat, alat, edevat, ekiplere ait malzeme ve teçhizat ve sair eşya Sivil Savunma Genel Müdürlüğüne devrolunur.
Geçici Madde 4 – 85 sayılı kanuna bağlı (1) sayılı cetvel ile bu Kanuna bağlı cetveldeki Sivil Savunma kadrolarının gerektirdiği giderleri karşılamak üzere 1960 mali yılı İçişleri Bakanlığı bütçesinin sonunda "Sivil Savunma hizmetlerinin gerektirdiği her çeşit giderler" adiyle açılan 229 uncu bölümüne (6) milyon lira, olağanüstü ödenek verilmiştir.
Bu bölümden ilgili tertiplere aktarma yapmaya Maliye Bakanı yetkilidir.
2) 8/10/1999 tarih ve 586 sayılı KHK'nın geçici 2 nci maddesi:
Geçici Madde 2 – Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 ve 6 ncı maddelerinde çıkarılması öngörülen yönetmelikler Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 6 ay içinde çıkarılır.

7126 SAYILI KANUNDA EK VE DEĞİŞİKLİK YAPAN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜKTEN KALDlRDIĞI KANUN VE HÜKÜMLERİ
GÖSTERİR LİSTE

Yürürlükten Kaldıran Mevzuatın

Yürürlükten Kaldırılan
Kanun veya Kanun Hükümleri Tarihi Sayısı Maddesi
9/6/1958 tarih ve 7126 Sayılı Kanunun 37. maddesinin
(ç) fıkrası 14/7/1965 655 2

7126 SAYILI KANUNA EK VE DEĞİŞİKLİK GETİREN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜĞE GİRİŞ TARİHİNİ GÖSTERİR LİSTE

Kanun Yürürlüğe
No. Farklı tarihte yürürlüğe giren maddeler giriş tarihi

85 — 22/ 9/1960
107 — 27/10/1960
139 — 27/10/1960
219 — 27/10/1960
655 — 20/7/1965
KHK/586 — 27/12/1999
KHK/596 — 28/4/2000
4684 a) 1 inci maddenin (A) ve (B) fıkraları
25/11/2000 tarihinden geçerli olarak 3/7/2001
b) 5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15 ve 16 ncı
maddeleri ile geçici 3 üncü maddesinin
(f) fıkrası dışındaki diğer fıkraları 1/1/2002
c)Geçici 3 üncü maddesinin (f) fıkrası 1/1/2001
tarihinden geçerli olmak üzere 3/7/2001
d) Diğer maddeleri 3/7/200